7 november, wat is dat nou? (Met kleine toevoeging)

Na een lange nacht, werd ik om 6u al wakker. Dat is wel zo prettig, want dan is er nog niemand wakker in het land van Oz, of in ieder geval niet in mijn hostel (backpack Oz) en dat is wel zo rustig.

Ik had me voorgenomen om vandaag naar de botanische tuin en het strand te gaan. De perfecte dag, want het zou niet zo superwarm worden. Vanochtend was het dan ook wat bewolkt, maar koud was het zeker niet en dus waagde ik me in korte broek en t-shirt naar buiten.

Nadat ik een ontbijtje had gescoord in de food court van rundle mall, wilde ik op weg gaan naar de botanische tuin. Meteen buiten de mall wordt je geconfronteerd met het feit dat het bijna kerst is en dat is toch best vreemd. In mijn hoofd klopt het gewoon niet: ik loop in korte broek, terwijl er hier sneeuwmannen en kerstballen aan de lantarenpalen hangen...das maf!

Een ander maf iets zijn de twee spiegelbollen midden op de weg, maar het geeft wel een grappig effect, zo kom ik ook nog eens op de foto!

En als je niet al te hard loopt, dan kom je ook nog wat mooie graffiti/muurschilderingen tegen in steegjes.

Maar goed de botanische tuin dus.... Het zal vast niet zo zijn, maar voor mijn gevoel was deze tuin minstens net zo groot als het centrum van Maastricht. Je kunt er in ieder geval uren wandelen en kijken en dat heb ik dan ook gedaan.

Ik kwam van alles moois tegen.

Ergens bij een vijver stonden een opa, oma en kleindochtertje de eendjes te voeren (of was het nou de vissen? En wie eet wie, ook een interessante vraag, maar dat terzijde). Als het kindje brood in het water gooide, dan vielen de koikarpers de eenden letterlijk aan om zo het brood uit hun snavel te trekken. Een interessant tafereel. Tussen al die opengesperde bekken zag ik steeds een heel ander bekje opduiken en ik heb me echt heel lang ingehouden, omdat ik dacht dat het niet kon.... Maar ik weet dat slangen kunnen zwemmen, dus toen dat verdachte kopje wel héél snel richting de voetjes van het kindje zwommen, besloot ik toch maar te zeggen wat ik dacht. Oma greep in en haalde het meisje gauw bij de rand weg, want er waren inderdaad water slangen, dus dat was goed mogelijk. Ik wees haar op het verdachte bekje en op het moment dat ik dat deed, kwam hij boven.....

Oma en ikzelf moesten heel hard lachen.... Maar zeg nou zelf??

Das toch een ander bekje? 

Goed, maar het was dus geen slang, maar 'gewoon' een schildpad...

Op weg naar de uitgang kwam ik overigens wel de vaakst voorkomende slang van australie tegen:

De slangus botanicus verdus.

Maar goed, tijd om naar het strand te gaan... Eerst een stukje met de gratis city loop bus om daarna over te stappen op de gratis tram. Maar ik wist dat ik een stuk moest betalen, probleem was alleen, dat ik niet wist waar....en ik en zwartrijden, dat is niet zo'n goede combinatie. Dus uiteindelijk had ik de automaat dan toch nog gevonden en kon ik met een gerust hart verder reizen.

Eenmaal in Glenelg aangekomen, was de zon verdwenen en er stond behoorlijk wat wind.

Het strand lag er maar verlaten bij.

Ik liep enthousiast de pier op, maar mennnnn wat was dat koud!

Van een mevrouw hoorde ik dat hier rond de pier vaak dolfijnen zwommen dus ik heb nog een tijdje staan turen, maar flipper is denk ik ook met vakantie, ik heb hem niet gezien. 

Gauw maar weer terug gelopen naar het strand en toch maar een wandeling gemaakt. Tot ik werd aangevallen door een boze zeemeeuw, die dacht dat ik zijn schelpen wilde stelen! Nooit geweten dat meeuwen zo bedreigend konden zijn! Opgewonden standje.... Maar goed, de natuur is de natuur en dat kun je maar beter respecteren, dus draaide ik om en ging mijn eigen schelpen hoopje zoeken.

Na een half uurtje had ik het echt koud en wilde Glenelg gaan bekijken, maar ook in de straten was het koud en dus besloot ik om maar weer terug te gaan.

Adelaide heeft eigenlijk alles: zee, groen, bergen, dat is wel gaaf.

Gauw in het hostel een trui en langebroek aan getrokken en gauw wat gaan eten.

Toen ik eenmaal de Burger King (die hier hungry Jack heet) uitstapte, voelde ik nattigheid.... 

Wat was dat nou?? 

REGEN! Dat was niet de afspraak! 

Toen ik binnen was begon het echt te regenen. En nu zit ik op mijn kamertje en hoor de hele tijd gedruppel. Mijn plafond lekt, maar dat heb ik al eens eerder gezien. Wat ik veel zorgelijker vind.....

mijn muur is zwanger!

Ps: op dit moment controleert de hostelmeneer het dak en gaat kijken of hij het lek kan verhelpen... Arme man...

Ps2: de met spoed opgetrommelde loodgieter vond het niet zo'n strak plan om te wachten op een natuurlijke bevalling en dus werd het een keizersnede!