25 november: terug bij af.

'Vanochtend om 6u ging de wekker. Ik was nog diep in slaap en schrok wakker van het geluid! Blijkbaar was ik zo diep in slaap dat ik er koppijn van kreeg.

Na een snel ontbijtje weer de auto in, op weg naar Benalla, waar Annie me op de trein zou zetten voordat ze zelf naar haar werk ging. 

Ik had (naïef als ik echt ben) gedacht dat Benalla vlakbij Wodonga zou liggen, maar ook dat viel weer tegen! Het was meer dan 100km en dus ruim een uur rijden.

Eenmaal in de trein had ik erg veel moeite om mijn ogen open te houden, en ik weet dan ook niet zeker of me dat gelukt is.

Rond 11u reden we Melbourne southern cross station binnen en ging ik maar eens zoeken naar het kantoortje waar ik mijn eerste reis met mijn backtracker pas kon reserveren. Toen ik hen mijn pas liet zien, vroegen ze zich af, of dit de nieuwe was. Maar toen ik zei dat me dat erg onwaarschijnlijk leek omdat het vijf jaar geleden was dat de man er een had uitgegeven, moest het personeel erg lachen. Tja, voor hen was het ook wel even geleden dat ze deze pas gezien hadden, niet veel mensen maakten er gebruik van. En dat snap ik dan weer niet zo goed, want het is eigenlijk best wel een koopje! Als je vijf keer een korte reis maakt, heb je het er al uit!

Goed, toen dat geregeld was heb ik wat gegeten bij de Red Rooster (een kip McDonald's, niet aan te raden overigens) en ben ik maar eens met de metro naar Melbourne central gereisd. Dat ligt vlakbij mijn hostel en was met mijn treinkaartje gratis! 

Eenmaal in het hostel werkten er vandaag twee Chinezen en dat is niet zo praktisch, want ik begrijp hen niet en zij mij ook niet echt. Ik had een internet reservering gemaakt voor 8 nachten, maar ze konden dat dus niet terugvinden. Zucht....

Na een halfuur zoeken en met elkaar in het Chinees overleggen, kreeg ik toch een 1 persoonskamer op de derde verdieping, ver weg van alle lawaai dus en ook een stuk goedkoper dan via de website.

De kamer is groter dan die ik had en rustiger en het stinkt er niet zo erg, dus dat is prima, alleen kan mijn iPadje het internet dus niet vinden, dus daar moet ik nog even wat op vinden.

Ik heb besloten dat ik maar alvast wat papierwerk ed naar Nederland wilde sturen, want mijn rugzak wordt zwaarder en zwaarder en dat was niet de bedoeling. Maar daar kwam ik snel van terug! Het was 56 dollar om die envelop te verzenden, dat dacht ik dus niet! En dus moet ik maar eens heel goed gaan nadenken over wat er wél mee gaat naar Nederland en wat niet. 

Na ruim twee weken in Melbourne heb ik dan eindelijk uitgevonden dat er wel degelijk een normale supermarkt in de buurt is. In het Melbourne central mall zit gewoon een coles! Hoera, daar heb ik me dan net ook even compleet uitgeleefd! Geen Timtams en cola meer voor ontbijt!

Verder heb ik niet zo veel gedaan. Mijn apparaten opgeladen, muziek geluisterd, getekend, gepuzzeld en gelezen... Een fotoloze dag dus. En daarom maar wat tekeningen van mijn 12 jarige ik, Rik, van de afgelopen weken.