30 november: my Lucky day!

Rond 8u werd ik gewekt door Andrew the peacock. Een Pauw die hier in de straat woont. Op een dag kwam hij aanwandelen uit de bergen en is sindsdien gebleven. Hij schreeuwt de hele buurt bij elkaar en zet regelmatig zijn veren op oneven te pronken. Wakker worden door het geluid van Andrew doet me een beetje denken aan Vijverdal (psychiatrisch ziekenhuis) waar ik ook met regelmaat gewekt werd door de schreeuwende pauwen van de kinderboerderij! Maar toch, ik was wakker en de dag kon beginnen.

Eergisteren kreeg ik een berichtje via Facebook dat in de tuin een Kangoeroe zat. Ook deze was van de berg komen wandelen, of hupsen en zat nu 'klem' in de tuin. Uteindelijk wist hij weer te ontsnappen en dat is maar goed ook! Ze lijken heel lief en knuffelig, maar als ze in nood verkeren zijn het uiterst akelige dieren die je me één trap kunnen doden of toch zeker ernstig kunnen verwonden!

We zouden vandaag naar de jongeren Kerstmarkt gaan in Beechworth. Ik had geen idee wat ik kon verwachten. Kerstmarkten in Europa zijn toch net wat anders dan hier, al is het alleen maar vanwege de zon en de temperaturen.

En dus sprongen we de auto weer in om naar Beechworth te gaan. Het was pas 10u en al flink warm!

Toen we de al een stukje op weg waren en de bocht om reden, stak er een klein dier de weg over. En ja hoor!!!! Het was een echidna!!! Annie stopte de auto, draaide om en we sprongen uit de auto, achter het beest aan om een goede foto te krijgen! Ik was zo blij als een kind, ze zijn namelijk niet zo heel makkelijk te vinden!!

En na een vreugdedansje, een high five, een low five en een double five gingen we weer op pad! Ik kon mijn geluk niet op en moest oppassen dat ik niet 200 vliegen zou inslikken, zo breed was de grijns op mijn gezicht!

Of zoals de Brutaalste (een van de stemmen) zei: 'one down Shakes, one down!' 

Oftewel: weer een beest af te strepen van mijn lijstje!

Nu stond nog het geluid van een kookaburra op mijn lijstje, een possum (het andere mysterieuze beest is voorlopig tot Potoroo gebombardeerd, met dank aan Kim) en ik heb er nog een redbackspider en een platypus aan toegevoegd.

Toen we bij de markt aankwamen, werd het me al gauw duidelijk dat dit wel iets heel anders was dan onze kerstmarkten. Jongeren verkochten hun zelfgemaakte kunst, ze traden op en er waren kraampjes voor goede doelen, of iets eetbaars. Ook was er een brandhout raffle, je kon lootjes kopen voor een dollar en aan het eind van de markt werd dan bekend gemaakt wie de kuub hout gewonnen had.

Tegenover het markt terrein zat een gevangenis, ik weet niet precies wat voor soort en of het nog in gebruik is of niet, maar toch.

Toen ik de zonnebrand uit de auto ging halen, om nog maar eens te smeren, stopte er een pick-up truck met daarin twee mannen. Een van hen had zijn gezicht vol met zonnebrand, maar had dit nog niet uitgesmeerd. In zijn mond stonden wel geteld 3 zichtbare tanden en het duurde even voordat ik doorhad dat het toch echt Engels was, wat ze tegen me uitkraamden. Ze wilden weten wat er te doen was. Ik antwoordde braaf dat het een kerstmarkt was maar dat ik er het fijne ook niet van wist omdat ik slechts een toerist was. Toen antwoordde de tandeloze man: 'Well, weerfromheerbutwiedidduntnoowatsheppeningietherwiedidduntnoosomfingwasgooingontdee' en het duurde bij mij ook even voor ik deze zin ontcijferd had!

Maar goed, na een heerlijke lunch in de pantry, en de uitslag van de fotowedstrijd, moesten we door naar Stanley waar Annie een fotoshoot moest doen.

En wat een straf zeg, om daar op het terrein te moeten doorbrengen!!! NOT!!!

Het geluid van cicaden (mega krekels), vogels, vliegen....wow! 

En het is echt zeker weten mijn geluksdag vandaag, want een paar kookaburra's deden een wedstrijdje wie jet hardst kon lachen, en dus slikte ik bijna 200 vliegen in omdat er alweer zo'n grote lach op mijn gezicht verscheen! 

Er was een jonge gans bijna verdronken in de wateremmer en Rob (de eigenaar) had deze gered. Hij liep met hem rond te sjouwen en hij moest natuurlijk even geaaid worden, zo zacht!

Hij had geprobeerd het beestje terug te zetten bij de rest van de ganzenfamilie, maar de pubers hadden hem meteen weer weggejaagd en dus had Rob hem weer onder zijn hoede genomen. 

Terwijl Annie haar werk deed, ging ik met Rob samen een tweede poging doen om het gansje terug te zetten bij z'n familie en dit keer lukte het wel! 

Hij vertelde ook dat er een bruine tree creeper op hun veranda nestelde en toen ik daar even zat te genieten op een stoel, kwam moeders aanvliegen om de bubs te voeden. Schattig gezicht, maar helaas niet erg goede foto's.

Toen Robs vrouw weer terugkwam vroeg ze of ik op slangenjacht wilde. Ze hadden die ochtend een slang gevonden, een copperhead, maar die waren niet gevaarlijk volgens haar (en toch staan ze in mijn gevaarlijke dierenboek, dus ik vraag me af wie ik moet geloven). En hoewel ik dat natuurlijk erg spannend vond, zei ik toch ja. En dus werd ik in een paar Wellies gehesen (regenlaarzen) die 10 maten te groot waren en waar ik nauwelijks in kwam met mijn klapkuiten en voelde ik me een beetje alsof ik met flippers aan naar het zwembad liep...

Helaas (of toch gelukkig?) konden we er dit keer geen vinden en hadden ze zich heel goed verstopt. 

Ik ben er nog niet uit of ik daar blij om ben of niet!

Toen moesten we toch echt richting huis want de kerstboom moest opgezet worden. 

Ik ben niet zo'n Kerstmis liefhebber, maar vond het wel leuk om de dames de kerstboom te zien optuigen. Uiteindelijk moesten we met z'n vieren onder de kerstboom voor de foto. Vooruit dan maar!

Ze hadden ook een cadeautje voor mij gekocht en dat vond ik toch wel een beetje moeilijk. Ik had niks voor hen en was al gelukkig dat ik bij hen had mogen logeren. Maar ik vond het wel heel erg leuk!!

SO, JENNY, MICHAEL, ANN MARIE, DANIELLE AND CATHERINE: THANK YOU SO MUCH FOR HAVING ME! 

I HAD A GREAT TIME IN WODONGA. THANKS FOR THE LOVELY BED, THE GREAT FOOD AND YOUR HOSPITALITY! AND I HOPE YOU WILL ALL HAVE A MARVELOUS CHRISTMAS!!!