16 november: Great Ocean Road, deel 2

Ondanks de vele mensen in een kamer prima geslapen. Ik gok dat mijn slaappilletjes daar ook wel een beetje aan bijgedragen hebben. De irritante gozer zei me dat ik had gesnurkt. Ik keek hem aan en zei dat ik niet gesnurkt had, maar dat ik een mannetjes koala had geïmiteerd. De rest moest lachen en de jongen die onder hem had gelegen zei dat niet ik het was die zo'n herrie maakte, maar hij zelf. Hij had zelfs zijn kussen naar boven gegooid om het lawaai te stoppen, maar dat had blijkbaar niet gewerkt. Ik heb er niks van meegekregen en dat had ik eigenlijk niet verwacht!

Ontbijt was prima, lekker toast met boter gegeten, heerlijk vruchtensapje, yoghurt met bosvruchten en een wortel! Gelukkig was ik een van de eersten, en dat was maar goed ook, want toen de Amerikanen kwamen, kon ik niks meer eten. Ik weet best dat ze veel waarde hechten aan peanutbutter and jelly sandwiches, maar als je begint met de pindakaas, met hetzelfde mes in de boter en jam roert, dan mag ik het dus niet meer eten en dat is best wel kut! Dus morgen krijg ik mijn eigen boter, de rest boeit me niet zo, maar vanaf vandaag worden er aparte messen in alles gestopt. Maar ja, dat gaat mij niet meer helpen, want het is al 'besmet'. 

Vervolgens onderweg, terug naar de 12 apostels. Ik dacht dat dit was om de zonsopgang te bekijken, maar 8.30u leek me ook een beetje laat voor zonsopgang en dat klopte. Degenen die wilde konden een helikopter vlucht doen. Het was 95 dollar voor 15 minuten, en dat vond ik op zich wel erg veel geld. Maar aan de andere kant, ach, op de hele reissom valt dat nog best wel mee en wanneer zou ik deze kans nog een keer krijgen? En dus besloot ik dat ook te doen en daar heb ik geen spijt van gehad! Het was zo ontzettend gaaf!!! Dat pakt niemand me meer af!

Ik gok alleen dat het moeilijk wordt om deze topervaring van vanochtend nog te overtreffen, maar we zullen zien wat ze nog voor ons in petto hebben!

De volgende stop was bij 'London bridge' alweer een mooie rotsformatie. 

Het verhaal is dat een hele tijd geleden, deze bridge twee pilaren had. Op een mooie zomerdag zaten daar een man en vrouw allerlei spannende dingen te doen, toen een van de pilaren instortte. Uiteraard was dat natuurlijk een big thing dat in het nieuws kwam. En daar zag de echtgenote van deze man dus wat er gebeurd was en met wie! Hmm, dat heet Karma geloof ik, en Karma is a bitch! (Dat moet ze denk ik gedacht hebben). 

Of het verhaal waar is weet ik niet, want ik zou niet weten hoe die mensen dan op de formatie geklommen zouden zijn. Het is nogal hoog en ik zou niet weten hoe je dat voor elkaar moet krijgen, maar het is een leuk verhaal, dat wel!

De volgende stop was bij de Bay of matters. Maar dat was puur een fotostop. En hoewel het uitzicht natuurlijk nog steeds prachtig is, begint het ook een beetje te wennen. Dat klinkt verwend he?

Het laatste stuk van de Great Ocean road noemen ze de dairy route. Geen prachtige kust panorama's maar koeien. Ach dat is ook leuk!

Tijdens de middag hebben we geluncht in de krater van een vulkaan? Dat was zo ontzettend gaaf! Er liepen een paar wilde emoes rond en toen ik naar de wc ging, zag ik weer een koala in de boom hangen. Hoe veel ik er inmiddels ook gezien heb, dat blijft speciaal. Ook is het me gelukt om het blauwe mannetje op de foto te zetten! Het vrouwtje had ik al, maar het mannetje was me steeds te snel af. Nu dus niet! 

Na de lunch zijn we via twee 'lookouts' verder gereden. Die twee plaatsen waren ook heel gaaf. De gids wist vakkundig een overstekende kangaroe te ontwijken, waarvoor alle respect. En hoewel het haar bijna een hartverzakking bezorgde, vond ik het wel ontzettend mooi om te zien hoe hij voor de bus overstak!

Uiteindelijk kwamen we bij een visitor centre. Dit was een aboriginal centre waar je rond kon kijken, bushfood kon eten, maar je kon ook een stuk gaan wandelen. Op deze plek was het mogelijk om alle drie de soorten kangaroes te zien, dus ook de big red, die eigenlijk maar zelden voorkomt. Ik was de enige op het pad en al snel had ik een Kangoeroe gespot, maar omdat ik niet wist of je wel van het pad of mocht heb ik maar gewoon ingezoomd. Een hele tijd later kwam er een groepsgenoot aanlopen en die liep gewoon het gras op richting kangoeroe. Inmiddels had ik in mijn ooghoeken gezien dat er een hele kudde kangoeroes stond te grazen een eind verderop en ik dacht, nou, laat ik eens kijken hoe dichtbij ik kan komen! 

En dus begon ik door het gras richting groep te lopen . Het waren er wel een stuk of dertig. Volgens mij zat er geen big red tussen, maar dat mag de pret niet drukken! Opeens schrokken ze ergens van en gingen er massaal vandoor. Dat was een grappig gezicht, het leek wel een kangoeroe snelweg!

Na deze geweldige stop gingen we weer naar het volgende en laatste onderdeel van de dag: de MacKenzie waterfalls. Je moest er 300 treden voor af (en dat is niet zo'n ramp, maar je moet ze ook weer op!!) maar dat was meer dan de moeite waard! Ik geloof dat mijn woordje van vandaag 'gaaf' is. Eigenlijk puur omdat ik geen andere woorden kon vinden om de schoonheid van wat ik zie te beschrijven!

Maar na het genieten kwam er natuurlijk ook een moment waarop ik weer naar boven moest. En omdat ik heel goed weet van mezelf dat ik geen conditie heb en niet zo snel ben, ben ik maar wat eerder begonnen aan de terugtocht. Geheel kapot kwam ik boven aan, en tot mijn grote schrik ontdekte ik dat ik mijn ventolin in mijn grote rugzak had zitten. Dat was best balen, want die kon ik echt wel even goed gebruiken!

Op weg naar de volgende overnachtingsplek, liep er een echidna langs de weg, maar voordat de gids de bus tot stilstand had gebracht en iedereen eruit gejumpt was, was het beest natuurlijk al lang verdwenen! En dus heb ik nog steeds geen foto van een echidna (in het wild, wel in het wildpark)!

De plek waar we overnachten is trouwens echt heel leuk. Het is weer in de middle of nowhere, zonder telefoon bereik, zonder internet, maar dat is ok. Het is zo mooi!!! We zitten in houten cabins, met zijn vijven dit keer. Er lopen kangoeroes rond, en allerlei ander wild gespuis. Het stikt van de roze papegaaien, maar die heb ik nog niet van dichtbij op de foto kunnen zetten. 

We hadden een bbq en terwijl we aan het eten waren ben ik even weggelopen om de zonsondergang te bekijken! Echt mooi! En na het eten ben ik nog een klein stukje gaan wandelen, met een Franse jongen en een Italiaanse vrouw. Dat was heel mooi, maar als het hier donker wordt, wordt het ook meteen echt donker, dus we hebben het kort gehouden! Jammer dat we hier maar één nacht zijn! Ik zou hier wel wat langer willen blijven!

En nu ga ik maar eens naar de party.... Al heb ik daar geen zin in!