23 november: next stop: Beechworth, Yackandandah and Wodonga!

Vanmorgen had ik om 10u afgesproken met Ann Marie, zij zou me ophalen bij mijn hostel en dan zouden we samen naar Wodonga rijden. Nu dacht ik dus altijd dat Wodonga gewoon een voorstadje was van Melbourne, zoals Sittard dat is van Maastricht (haha), maar ook dat had ik weer eens volledig onderschat.

Wodonga ligt namelijk maar liefst 3u rijden van Melbourne! Het is samen met Albury redelijk 'groot' en de twee plaatsen worden gescheiden door een rivier.

Ik werd wakker van mijn mobiel, die aangaf dat er een sms'je binnenkwam. Ik dacht nog, jeetje die Annie, die is er vroeg bij, maar toen ik mijn telefoon pakte, zag ik dat het al 8.45u was! Oeps! Ik had dus heerlijk lang geslapen, maar ik voelde me nog net zo moe als voordat ik naar bed ging! Ze schreef dat ze er om 9.45u zou zijn en dus ben ik met frisse tegenzin maar even uit bed gekropen.

Toen we elkaar gevonden hadden gingen we vol goede moed op weg. Zij bleek net zo moe te zijn als ik, alleen moest zij dus rijden... En dat is een erg lange, saaie rechte weg, dus ze was blij dat ik naast haar zat en haar wakker kon houden.

Onderweg hebben we heel veel kangaroes gezien! Alleen waren ze allemaal dood en lagen langs de weg! Blijkbaar zit in de kangaroe opvoeding niet het onderdeel waarbij je geleerd krijgt dat je moet uitkijken voor je oversteekt... Of, het zit er wel in, maar het is hetzelfde als bij ons: links, rechts, links en dan gaan... Tja, dan heb je als dappere kangaroe hier toch ook een probleem. Hoe dan ook, er lag behoorlijk wat road kill langs de weg.

Toen Annie me vroeg wat ik wilde doen als ik in Wodonga was had ik aangegeven dat ik maar een paar dingen echt wilde en voor de rest maakte het me niks uit: ik wilde graag een echidna zien, een possum en een kookaburra horen. 

Ze gaf aan dat ze die eerste niet kon garanderen, maar die laatste twee moest lukken! Ze vertelde haar ouders (waar we zouden slapen) mijn verlanglijstje en haar moeder had tegen haar gezegd: de enige echidna die jullie waarschijnlijk gaan zien, zal een platgereden echidna zijn! Maar dat moest ze mij maar niet zeggen. Toen Annie me dat vertelde, lag ik helemaal in een deuk! En dus zei ik tegen haar, dat maakt me niet uit, als we hem een beetje her fatsoeneren en boetseren en terug in vorm duwen, dan kan ik er toch een foto van nemen! En de toon voor de reis was gezet!

Onze eerste stop (na het tankstation) was Beechworth. Met een écht historical centre gebouwd rond 1800 zoveel. Het is bijna lachwekkend, maar ja, australie is natuurlijk een jong continent en zoveel historical is hier dus niet te vinden. Toch vond ik het een geweldig stadje! We hebben er een beetje rondgewandeld en winkeltjes gekeken. En in de plaatselijke 'lollieshop' (oftewel snoepwinkel) heb ik een zakje echte Hollandse gemengde drop gekocht! Lekkerrrrrrr! Maar Annie dacht daar heel anders over! Misschien was het ook niet helemaal eerlijk om gaar meteen een dubbelzoute in haar mond te duwen, maar haar gezicht was onbetaalbaar! Ongeveer een zelfde blik als toen ik voor het eerst Vegemite proefde. Gadver wat smerig! 

Ik vertelde haar dat ze hem rustig uit mocht spugen als ze het niet luste en dat deed ze dan ook heel enthousiast. Om het goed te maken heb ik haar nog een honingdropje gegeven en dat heeft ze wel opgegeten, maar volgens mij vond ze ook dat niet zo lekker. Als tegenprestatie heb ik een jaffa geprobeerd. Dit is een oranje/rode bal van chocolade met sinaasappel smaak. En eerlijk is eerlijk, dat was niet echt een straf! Lekker!

Na Beechworth gingen we door naar de Beechworth woolshed falls in de buurt. Daar liet Annie me zien wat voor dansje de possums zouden doen als ze tevoorschijn kwamen, speciaal voor mij. 

Het was er erg mooi! Alleen had een groep tieners in bikini de rotsen overgenomen, maar toch.

Na deze stop reden we door naar Maria een vriendin van Annie, die in Yackandandah (nee, ik kan het niet uitspreken) woonde. 

Wow!!! Daar zou ik ook wel willen wonen! We werden enthousiast begroet door drie Schotse setters! Wat een beesten! En daartussen stond Maria ons op te wachten. 

We dronken thee op de veranda en ze had kokos framboos muffins voor ons proberen té bakken.ze vond zelf dat ze mislukt waren en ok, ze zagen er misschien niet super uit, maar ze waren me toch een partij jammie! Het uitzicht vanaf de veranda was gaaf! En er waren zoveel vogels! Het stikt er van de kaketoes! En dat vind ik prachtig en ergens dacht Annie dat we de kookaburra hoorden, maar ze wist het niet zeker, dus dat telt niet! 

Het was een heel gezellig middagje, vooral toen de net door haar man geïnstalleerde sprinklers aansprongen en we natgesproeid werden! 

Vlak voor we gingen vertelde ze nog even dat ze een slangensysteem in de grond hadden geïnstalleerd, want ze hadden de afgelopen week maar liefst 3 slangen op hun erf gehad en nog een stuk of 4 in de netten.... Uhm, nice! 

Een slangensysteem is dus een systeem in de grond dat trillingen afgeeft, waardoor slangen dus op een afstand zouden moeten blijven. Maar ja, het was nu eenmaal slangenseizoen, dus helemaal slangenloos zouden ze wel niet blijven. Dat was een geruststellende gedachte voor Ann Marie die misschien deze week zou gaan housesitten. Als er een slang in het net zat, dan moest je hem dus zelf doden, met een schop tuingereedschap dus, een schop met je been zou wel eens fataal af kunnen lopen). Hoe je dat moet doen, dat laat ik maar even aan jullie eigen verbeelding over, maar gelukkig woont er ook een handige buurman 1km verderop.....

Op de weg naar Wodonga voelen er een paar druppels regen, maar dat was het dan ook wel weer. Eenmaal in Wodonga reden we nog even langs het terrein van het leger, waar we nu wel wat kangaroes zouden moeten kunnen zien, en dat gebeurde dus ook! Ze stonden op het voetbalveld van het leger en dus doopte ik de kangaroes maar om tot Socceroos (en die grap is waarschijnlijk alleen maar leuk als je weet dat het voetbalteam van australie zo genoemd wordt).

De ouders van Annie zijn erg aardig en wonen in een rustige wijk in een 'typisch Australisch' huis: alles op de begane grond met een grote tuin! Toen ik binnenstapte had ik er meteen een vriendje bij: Scruffy een klein hondje dat het qua coolheid niet kon winnen van de drie honden eerder die dag, maar best lief was. 

We kregen een aussie bbq en het was een heel gezellige avond. Toch was ik blij dat ik in bed lag! Zo'n heerlijk zacht bed en helemaal geen herrie om me heen! Heerlijk! En ik viel heel snel in slaap, op naar de volgende dag!