8 December: 1, 2, 3, 4........ Hoedje van, hoedje van.....

Vanmorgen had ik alleen nog maar een pijnlijke keel en had ik niet meer het idee dat er iets vastzat. Een mooie meevaller dus!

Onze eerste stop was Table Cape. En hoewel Tony had gezegd dat het vergelijkbaar was met The Nut, had ik me daar erg op verheugd.

Het zou vandaag maar liefst 25° worden en dus had ik me braaf in mijn korte broek gehesen! Maar uiteraard regende het en was het best frisjes toen we gingen. En ook toen we bij Table Cape aankwamen was het grijs en nat. Ik kan me voorstellen dat het met stralend blauwe hemel fenomenaal geweest zou zijn, maar nu was het gewoon mooi.

Van hieruit werd de weg vervolgd naar Burnie, waar we een papier fabriek zouden gaan bezoeken. Ze maken daar papier van allerlei dingen, zoals appels, hennep (de niet rookbare) en kangaroe en wombat poep! (Nu maar hopen dat ze geen postzegels printen!)

Vlak voordat we naar binnen gingen zag ik aan de overkant nog een (in mijn ogen) grappige advertentie.

In de fabriek werden we in twee delen verdeeld. Mijn groep kreeg eerst een praatje over de fabriek en mocht daarna papier maken. De man die het praatje hield was erg grappig. 

Er stonden ook papieren beelden, ze hadden een muur van papier en een klok van papier. 

 

 

 

 

 

Ook hing er een lamp met papieren dingetjes, en degene die zou raden hoeveel dingetjes er aan hingen, zou een prijs winnen. Hoewel ik zeker wist wat het antwoord was, heb ik niet gewonnen. Stom he? Mocht iemand ooit op visite gaan daar? 188 is juist en we verdelen de buit!

Op een gegeven moment zag ik iemand van mijn groep naar het andere gedeelte gaan en dus liep ik ook die kant op. De Nederlandse mevrouw liep als een havik achter me aan en begon tegen me te kwaken. De meneer van de uitleg kwam erbij staan en terwijl ik hem iets probeerde uit te leggen, bleef dat mens zich er maar mee bemoeien (in het Nederlands). Toen zij blijkbaar vond dat ik niet snel genoeg begreep wat zij bedoelde (ik geloofde haar namelijk niet), greep ze mijn arm vast om me de andere richting op te duwen. En ik werd zo ongelooflijk pissig!! Je bent verdorie m'n moeder niet, blijf met je poten van me af! Ze doet dit soort dingen al de hele week, als ik de deur voor iemand openhoud, dan duwt ze me naar binnen en ik word er zó kwaad van en nu bereikte mijn brein echt bijna het kookpunt. Maar in plaats van dat te zeggen, liep ik maar weer een eindje bij haar vandaan, in een poging om af te koelen.....voor mijn korte lontje in een papierfabriek ging ontploffen....

(Aan de andere kant, de plaats heette al BURNie, dus dat vraagt erom!)

Eindelijk waren wij aan de beurt om papier te maken en ik deed ontzettend mijn best om uit de buurt van mijn landgenoten te blijven. We kregen een hele uitleg over pulp, mochten aan diverse soorten papier snuffelen en voelen, en kregen toen een uitleg over hoe je daadwerkelijk papier maakt.

Vervolgens was het onze beurt! Iedereen mocht zich in een grote zwarte schort hijsen en daar gingen we op weg naar de 'keuken' om onze eigen papiertjes van kangaroe poep te maken! How exciting!

Ik vond het echt heel leuk! Ik zou daar best een tijdje willen werken, dat lijkt me wel wat! 

Je kon diverse mallen kiezen, met verschillende Australische beesten en ik koos voor de wombat. De papiertjes die we maakten konden we namelijk niet meenemen, dus ik kon toch nog een blaadje van mijn favoriete keuze meenemen: de tasmanian devil!

Daarna hadden we (veel te veel) tijd in de fabriek, voor koffie, en souvenir shoppen. En omdat ik me verveelde besloot ik maar gehoor te geven aan de wens van mijn 12 jarige stem. Er stond namelijk een grote rol (45km!) papier, dat je af mocht scheuren en mee mocht nemen. Er lagen ook wasco krijtjes en dus heb (R)ik daar een tekening gemaakt! 

Dat hielp de tijd verdrijven en uiteindelijk gingen we weer verder.

De route vervolgde op weg naar onze lunchplek: Sheffield, maar eerst kwamen we door een dorpje met de naam Penguin, dat geobserveerd is door de kleine pinguïns die er leven.

Zo zagen we de Big Penguin in kerstmis stijl, vuilnisbakken vol met pinguïns! Erg grappig!!!

Op de weg naar Sheffield, moesten wee eerst nog even stoppen bij Braddon's Lookout. Van hier had je een mooi overzicht over de agriculture van dit gebied. Ja best leuk.... Maar het leukste plaatje zag ik pas toen ik weer in de bus zat en opzij keek! Ik werd aangestaard door een nieuwsgierige koe!

Sheffield is een plaatsje dat bekend is vanwege zijn muurschilderingen! En dat was echt super om te zien! Bovendien hebben ze de Big Tasmanian Tiger!

Ik zal niet alle muurschilderingen laten zien, maar proberen er een paar uit te kiezen. Moeilijk, moeilijk, moeilijk!

Onze laatste stop van vandaag was in de Ashgrove Cheese Factory, waar we een praatje zouden krijgen over hoe kaas gemaakt wordt. Maar in plaats van een praatje, kregen we een video in het Chinees! Ja, lekker handig! En jawel, het had Engelse ondertitels, maar dan nog was het verdomd moeilijk te volgen! En dus heb ik me vermaakt met om me heen kijken en mensen observeren.

Zo zie je nog eens dingen die anderen niet zien, zoals verborgen leprechauns, ijslaarzen en teenlaarzen...

 

Dit was zo'n verkooptruc praatje/bezoekje, dus de meeste tijd kon je doorbrengen in hun winkel, waar je diverse kazen kon proeven. Van gewone milde cheddar, tot wasabi cheddar. Maar aangezien ik echt geen grote cheddar fan ben (tenzij gesmolten op mijn hamburger of tosti), had ik het na twee stukjes wel weer gezien.

Ze maakten er ook hun eigen ijs, maar aangezien ik niet verder kwam met een antwoord op mijn vraag of er ook noten verwerkt werden in de machines waar ze hun ijs maakten, heb ik maar besloten de gok niet te nemen.... Dus ik zag iedereen met een gelukzalige glimlach aan een ijsje likken en ik had een flesje water....zucht, life can be cruel!

Na dit bezoek eindelijk naar het hotel in Launceston! Ik had me er op verheugd, eindelijk een hotel in een stad, eindelijk internet en wie weet zelfs wel weer een zwembad?

Maar nee.... Ja het is een stad, de tweede grootste van Tasmanië zelfs (na Hobart) maar het hotel biedt een half uur gratis WiFi en daarna moet je betalen, en niet weinig! 

En een zwembad, dat kon ik helemaal op mijn buik schrijven....

En dus ben ik maar de stad ingelopen na aankomst. Vandaag was er een wielertour, een beetje Tour de Tamania of zo, in ieder geval een belangrijke tour. Maar ik heb er niet echt iets van gezien. 

Ik ben naar het city park gewandeld en heb daar een beetje om me heen gekeken. Best aardig! 

In het park zit een makaken hok, waar je elke dag de makaken kunt zien. Maar uiteraard was dit al dicht, dus dat moet ik morgenmiddag maar eens bekijken...

Op weg daar naartoe kwam ik langs twee interessante stroomkastjes! 

Ik had afgesproken met Fatemah en Soi Lin dat we samen wat zouden gaan eten, maar het was zondag en heel veel was gesloten, dus moesten we op zoek naar de seaport, waar 'plenty' restaurantjes zouden zijn....

Toen we het EINDELIJK gevonden hadden, (Niet alleen ik verdwaal!!) bleken er wel vijf hele restaurantjes te zijn en slechts de helft was open! 

Maar dat mag de pret niet drukken want ik heb er heerlijk gegeten! 

De weg terug had ik zo gevonden. Soms is het handig om zonder plattegrond in een stad rond te gaan dwalen, want ik kon me aan de hand van de gebouwen in de omgeving van het hotel oriënteren.... En zo werd ik een klein beetje de heldin van de avond, want ipv de 45 minuten die het duurde om in seaport te komen, had ik ons in 15 minuten terug naar het hotel gebracht! Zie je wel dat ik het kan!