Maar goed, koeler dus, en het was al heel snel duidelijk waarom: een enorme dikke mist!
Je kon nog geen 25m zien en ik schoot spontaan in de lach!
Ik had de bus willen nemen bij de chocolade fabriek tegenover het hotel, maar ik besloot door te lopen naar echo Point. Onderweg kon ik maar niet ophouden met lachen. Ik had zoveel lol!
Een aantal mensen liepen langs en keken me wat vreemd aan. Dat kan ik me ook wel voorstellen want ik had echt een grijns van oor tot oor op mijn gezicht!
Ik wist wat ik ging doen! Ik wilde een foto van the three sisters vandaag! En natuurlijk wist ik dat die niet te zien zouden zijn, dat was juist onderdeel van de grap!
Maar ik moest ook lachen om de touringcars met dagjesmensen die nu aan begonnen te komen bij echo Point. Deze mensen hebben vaak zo'n 100 dollar betaald voor de tour die allemaal spectaculaire uitzichten belooft, maar ze zouden geen klap zien vandaag en daar moest ik toch zo om lachen! En natuurlijk had ik zelf niet gelachen als het mij gebeurd was, maar toch!
Geen beter vermaak, dan leedvermaak toch?
Ik nam mijn foto van de three sisters, smste Annie dat de three sisters vannacht verdwenen waren en stapte nog steeds met een megagrijns de bus in. Annie reageerde met een. Niet begrijpend 'what??' En ik moest nog harder grinniken.
De chauffeur herkende me nog van gisteren en vroeg waarom ik zo moest lachen en dus vertelde ik hem waarom. Hij moest ook wel een beetje lachen, maar vooral om hoeveel lol ik had.
Ik besloot vandaag naar de Gordon Falls te gaan, want het leek me een perfecte koele dag om te wandelen. Maar na de 40 treden naar de Gordon falls nam ik dat toch terug....het mocht dan wel koel zijn, maar ook ontzettend vochtig en dat maakte ademen niet makkelijker. En uiteraard kon ik de Gordon falls helemaal niet zien, vanwege de mist, dus besloot ik maar weer naar boven te klimmen en te wachten op de volgende bus, in de hoop dat ik nog wat kuckaburra's zou zien.
Ik zag ze wel, maar kreeg ze niet te pakken. Ik zag wel twee zwarte kaketoes dus dat was ook leuk.
Ik had niet goed gekeken voor de bus. Het duurde geen half uur dit keer tot de volgende, maar een uur! Maar toch heb ik genoten van de geluiden en de geuren en de vogels die af en aan vlogen. Wachten is geen straf hier!
Uiteindelijk kwam er een groepje Duitse toeristen aan mij de weg vragen naar de Gordon falls en dus wees ik ze de weg. Ik zei er nog bij dat de kans bestond dat je ze niet kon zien vanwege de mist, maar toen ze een half uurtje later weer bovenaan verschenen, bleek dat je ze nu wel kon zien. Ik had nog 5 minuten, dus ik ging het niet riskeren! Ik heb vast iets moois gemist, maar dat is dan jammer.
Ik nam de bus naar de bioscoop en Jimmy de buschauffeur die me daar gisteren ook al had uitgelaten herinnerde zich dat nog goed. Ga je alweer vroeg hij dan ook.
Dus ik vertelde hem dat er gisteren niks leuks draaide en dat ik vandaag op herkansing ging. Hij oest lachen, liet me er uit en wenste me een keurig Nederlandse 'goedendag'!
Jimmy kan zo ongeveer in. Elke taal die hij ooit in zijn bus gehad heeft vertellen wat zijn naam is, en mensen een fijne dag wensen. Best indrukwekkend!
Ik slenterde naar de bioscoop en vroeg om een kaartje voor 'enough said'. In plaats van de 16 dollar die het zou kosten, was het maar 10! Koopje dus!
En dus keek ik gezellig een filmpje, zonder ondertitels uiteraard.
Na de film besloot ik naar de stad te lopen om wat te eten te scoren, voordat ik naar de volgende film zou gaan. Inmiddels was het weer geheel opgeklaard en bloedheet, dus ik vond een middagje bios helemaal niet zo erg! Het is tenslotte MIJN vakantie en ik vind dat soort dingen leuk!
En dus liep ik weer terug en kocht een kaartje voort 'delivery man' en die was erg grappig!
Daarna langs de Aldi om een potje noodles te kopen waar je gekookt water op moest gieten, want ik had geen honger. En als ik nog honger zou gaan krijgen, had ik vast geen zin meer om weer terug de stad in te slenteren, en dus moesten die noodles maar genoeg zijn!
En dat was ook zo, ze waren niet eens extreem vies!
Ik lag al vroeg op m'n nest, ik was doodmoe. Morgen weer terug naar Sydney, en dat is prima.
Het is mooi hier, zeker weten, de natuur is prachtig, de vogels zijn mooi en fluiten prachtig, maar ik wil nu weer terug naar de stad, waar ik gewoon niet kan kiezen waar ik naartoe ga, omdat er teveel aanbod is....
Ik hou van de natuur, maar ik denk dat ik toch echt een stadsmens ben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf je ook een berichtje??? Dat zal Suzanne leuk vinden ;-)