dinsdag 24 december 2013

25 December: follow your dreams!

Goed, vandaag is het dus kerstmis. Christmas day, zoals ze hier zeggen. Hier vieren ze maar één dag Kerst, de tweede dag heet Boxingday, maar daarover zal ik morgen iets meer vertellen.

Al die tijd heb ik thuis geroepen dat ik kerst op Bondi Beach door zou brengen. Maar gaandeweg mijn trip, hoorde ik mensen zeggen dat daar niks aan zou zijn, dat iedereen die dag naar Bondi zou gaan! dat het ongelooflijk druk zou zijn zodat je geen plek zou kunnen vinden enz. Ik wist niet meer wat te geloven en ik wist ook niet meer zo goed wat ik moest doen. Wel gaan? Niet gaan? Als het zo ontzettend druk zou zijn, is er ook geen bal aan, dus misschien moest ik maar een andere dag naar Bondi gaan? 

Ik lag in mijn bed en kon maar niet beslissen wat ik wilde. Ik besloot uiteindelijk dat ik naar het powerhouse museum zou gaan. Dus mezelf uit bed gesleept, ontbijt gemaakt, lunch gemaakt en op weg gegaan. 

Eerst met de lightrail, uitstappen bij het exhibition centre en van daar lopen....
Ik weiger te vertellen dat ik verdwaalde, want ik weet zeker dat jullie me allemaal uit gaan lachen. Het is een beetje een thema deze vakantie....
Ik weet niet precies wat me bezielde, want ik herinner me echt wel dat ik toen ik van het perron af liep een bordje zag dat de richting aangaf van het powerhouse museum, maar waarom ik dat genegeerd heb? Geen idee... 

Ik ben al eens in het powerhouse museum geweest, ik wist hoe het eruit zag, althans dat dacht ik! En ik dacht ook dat het naast het Ian Thorpe aquatic centre lag. Maar er is natuurlijk veel veranderd in die vijf jaar. Maar dat ze al die gebouwen ook nog eens verplaatst hebben??? Belachelijk gewoon. 

Verdwaald dus, de regen viel met bakken uit de lucht, ik was inmiddels zeiknat, mijn jas is niet waterproof, dat is nu wel duidelijk. Na een uur lopen en zoeken kwam ik bij het adres aan dat volgens mij op het foldertje stond: 400 Harris street... Dat was niet het powermuseum, wel iets met electriciteit, maar zouden ze (naast het gebouw) ook nog eens de naam veranderd hebben en vergeten hebben dat aan te passen op al die toeristenfoldertjes? 

Ik begon inmiddels behoorlijk geïrriteerd te raken, daar kon zelfs mijn favoriete muziek op mijn oren niks aan verhelpen. Toen dit gebouw het niet bleek te zijn, besloot ik de meneer die daar stond te roken maar eens te vragen waar het was. Het bleek twee blokken verderop te zijn... 
Ik was in staat om op te geven, maar nu ik zo dicht bij mijn doel was, kon ik dat toch niet over mijn hart verkrijgen... En wat moest ik anders gaan doen? Bondi in de stromende regen zou ook niet echt boeiend zijn....
Toen ik nog eens op het foldertje keek, stond er ineens 500 Harris street, zie zelfs dat verandert dus terwijl ik het in mijn handen heb.

Toen ikhet powerhouse EINDELIJK gevonden had! tot op mijn onderbroek nat was! zag ik het duister in....jawel hoor! het was gesloten! En ik had dit echt op de website opgezocht én nagevraagd! Het zou open zijn, maar niet dus... Ik besloot mijn plannen te wijzigen en naar de bios te gaan. Als die ook dicht zou zijn, zou ik het opgeven en de rest van de dag in mijn hok in het hostel gaan zitten....

Hup weer in de lightrail, naar central station, waar ik de trein kon pakken naar Circular Quay, waar de bioscoop lag (waar ik eenmalig gratis in kan met mijn iventurecard).
Maar eenmaal op central, zag ik dat de trein naar Bondi Junction eerder zou vertrekken en aangezien ik toch al zeiknat was.....

Laat je dromen nooit door een beetje water verpesten! Ik heb verdorie al die tijd geroepen dat ik Kerst op Bondi wilde vieren, fuck het weer! Ik zou gaan....en dus rong ik in de trein naar Bondi Junction, daarna in de Bondi Expres en zo stond ik ineens op de boulevard van Bondi Beach...

En guess what? Het was behoorlijk leeg! Er waren natuurlijk nog steeds mensen, maar het was natuurlijk ziet zo afgeladen vol als iedereen me gezegd had (en waarschijnlijk het geval zou zijn geweest als het zonnig was geweest). 

Ik besloot eerst even alle graffiti te gaan bewonderen, in de hoop (tegen beter weten in) dat het op enig punt toch nog wat droger zou worden. Ik zal mijn best doen om niet alle graffiti foto's te plaatsen..... Maar mooi waren ze wel!




Ik heb ook het beruchte skatepark gezien. Berucht natuurlijk vanwege de serie over de lifeguards van Bondi, die met regelmaat gewonde skaters moeten verzorgen. Maar ook hier was geen hond te bekennen en dat was maar goed ook, want dan zouden de lifeguards het érg druk hebben gehad!



Het grappigste vond ik misschien nog wel dat je op het strand van Bondi gratis WiFi hebt! 
Nu werkte dat op mijn iPad niet, maar toch....


Ik verzamelde al mijn moed en liep langs de security poortjes het strand op. Alcohol is absoluut verboden op het strand en daar werd vandaag nog eens extra op gecontroleerd. Maar de security mensen hadden niet zoveel zin om onder hun paraplurasol (hij is leuk he? Zelf verzonnen) uit te komen. De regen was iets minder geworden, maar nog steeds aanwezig, maar ik besloot mijn schoenen en sokken uit te trekken en ergens op het strand te gaan zitten. 





Zo kon ik de vele surfers eens goed bekijken en genieten van alle mensen die in hun kerstoutfit voorbij kwamen. 







Op een gegeven moment kwamen er zelfs kerstkangaroes voorbij, dus die heb ik ook maar even op de foto gezet, al zie je ze niet zo heel goed. 


In het Bondi paviljoen was een kerst feestje aan de gang, waar je alleen verkleed in mocht en waar het heel druk was met jonge, zeer luidruchtige mensen. 


Ondertussen waren mijn schoenen bijna weggespoeld door de zee, toen ik even niet oplette. En dus verplaatste ik mijn zeiknatte lijf eenmaal meter naar achteren. Zo kon ik weer verder genieten. 
En ach, wat is nou een beetje regen? Het was gelukkig niet zo koud, maar verder deed het me best aan Nederland denken! 

Na een tijd daar gezeten te hebben had ik er wel weer genoeg van. Ik besloot richting het huisje van de lifeguards te gaan, maar aankloppen voor een close up foto met de beroemde lifeguards, dat was toch net een brug te ver voor me! 



Ik heb nog een tijdje op de boulevard gestaan en over het strand uitgekeken en toen besloot ik dat het wel weer genoeg was. 


In mijn Australië gids stond dat alle bussen via Bondi Junction terug zouden gaan en dat 380 zelfs terug zou rijden naar Circular Quay. En omdat ik geen wc kon vinden waar ik niet eerst drie uur in de rij moest staan, besloot ik de bus te nemen naar Bondi Junction en daar een wc te vinden voor ik terug zou gaan. 


Terwijl ik liep, voelde ik pas hoe nat en koud ik was....
Gelukkig stond bus 380 klaar, met een groep heel irritante en luidruchtige jonge Italianen erin. Blijkbaar bond de buschauffeur dat ook, want hij gooide ze in North Bondi eruit... 
In de haltes erna begon ik te vermoeden dat ik toch echt in de verkeerde bus zat, maar uitstappen vond ik even geen optie. Ik zou vast wel ergens uitkomen waar een station zou zijn. Of de bus zou weer omdraaien en terugrijden voor een herkansing.... Niet dus...

Op het eindpunt, geen idee waar, werd ik eruit gezet en op die plek namen ze ook geen passagiers mee. Ik wilde niet hardop tegen de buschauffeur zeggen dat ik verdwaald was en geen idee had waar ik was, dus ik stapte uit alsof het absoluut mijn bedoeling was om daar te zijn.....

Ik bleek in Watsons Bay beland te zijn, niet verkeerd overigens. Als ik zeker zou weten dat ik van hieraf nieuwjaarsnacht nog vervoer terug naar de stad zou hebben, dan zou ik hier best het vuurwerk willen kijken, want vanaf hier zie je de stad (en de brug en opera house) liggen.

Ik liep het bergpad op, richting de rotsen (en de coastal Cliff walk) en blijkbaar zijn die rotsen niet alleen populair vanwege het mooie uitzicht! (En ik snap ook wel waarom.)



Maar gelukkig staan er overal borden met het telefoon nummer van lifeline en onderaan het pad is er zelfs een directe gratis telefoon verbinding met lifeline... Dat vond ik in alle triestheid van de hele situatie nog wel een lichtpuntje....


Ik besloot terug naar beneden te lopen, want ik moest nu wel erg plassen en ik had toilet wegwijzers gezien. En dus na een opluchtend bezoekje hier liep ik verder naar het strandje en de haven. Zou er vanaf hier geen Ferry naar Circular Quay moeten gaan? Vast wel, maar niet vandaag blijkbaar. Hier zag ik dan eindelijk waar ik was, Watson Bay.



Overigens zijn bijna alle publieke toiletten (inclusief de long Johns) die ik bezocht heb, schoner dan  die in mijn huidige hostel! Tis maar even dat jullie het weten!

Ik liep terug naar de bus en zag een bushalte aan de overkant van de straat met een bus die aangaf dat hij tot aan Circular Quay zou doorrijden. En dus ging ik zitten en merkte nogmaals op dat ik (iets minder) nat en koud was.

Eenmaal op Circular Quay besloot ik lekker terug te gaan naar mijn hostel en daar de rest van de dag/avond door te bregen. Lekker douchen en warme droge kleren aan en internetten, lezen, puzzelen en spelletjes spelen. Ik had geen honger en besloot vroeg naar bed te gaan. 

En zo heb ik dus toch mijn kerst op Bondi Beach gevierd!
Maar ik ga zeker deze week nog eens terug om te zien hoe het eruit ziet als het droog is!














3 opmerkingen:

  1. Haha, ik ben blij dat ik niet de enige ben die regelmatig merkt dat gebouwen, straten en soms zelfs hele steden, zomaar verplaatst zijn.
    Je bent goed bezig, Suzanne.
    Vr.gr. Neeltje

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo hee, ben ik ff blij dat je toch nog bent gegaan, de graffiti is prachtig! Eigenlijk vind ik heel veel leuk van wat je nu weer hebt laten zien!
    Nogmaals mijn complimenten over jouw lef om zomaar ergens naar toe te gaan, vervolgens verdwalen en dan gewoon kalm blijven, meis ik had dus gewoon in mijn broek geplast van angst :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Waar je niet overal komt en dan toch weer de weg weet. Ongelofelijk! Ik vind je foto's nog steeds supermooi en ook de meeste vissen. Die kleurenpracht zit in je hoofd en je hart. gr. Marcelle

    BeantwoordenVerwijderen

Schrijf je ook een berichtje??? Dat zal Suzanne leuk vinden ;-)