Ik besloot dat het te vroeg was om de wasmachine of stofzuiger aan te zetten en dus ben ik maar tv gaan kijken.
De dag doorkomen was best ingewikkeld, want uiteraard werd ik rond een uur of 16 weer moe. Maar gelukkig wist ik het tot 20u te rekken en vertrok ik weer naar mijn bed, waar ik bijna de hele nacht doorsliep.
Al snel zat ik weer in een redelijk ritme, wat niet betekent dat ik niet meer moe ben, want nog steeds (het is inmiddels 18 januari) word ik dagelijks rond een uur of 16 toch echt heel erg moe. Maar wie weet ben ik gewoon oud en zou ik dan gewoon even een dutje moeten gaan doen.
Ik moest mijn huis op orde gaan maken, want hoe lief ik het ook vond dat Mimy het ergste vuil had weggepoetst, stond alles nog in dozen verspreid door het hele huis. En dat zorgde voor een hoop onrust in mijn hoofd en maakte het wennen nou niet echt makkelijker!
Maar er waren een hoop dingen niet zo goed afgerond door de werklui en ze zouden nog (minstens) een keer terug moeten komen. En dus had alles op zijn plek zetten ook nog niet zoveel zin, want als de werklui dan weer terug zouden komen, kon ik opnieuw alles leeg gaan halen, en daar had ik niet zo veel trek in.
Gelukkig kwamen ze 13 januari de boel maken en dat ging sneller dan ik gedacht had. Die dag lieten ze de keuken in een nog grotere puinhoop achter dan het al was en wanhopig plofte ik terug op de bank....
Maar daar kon ik me uiteindelijk vanaf slepen en ben aan het werk gegaan. Ramen gezeemd, vloer gestofzuigd en drie keer gedweild. Dat zag er prima uit! Nu moest ik alleen nog de spulletjes terug verhuizen, maar dat kon stap voor stap. Het belangrijkste wat ik nodig had, stond er al. En die avond kon ik weer lekker en gezond koken in mijn schone keuken!
Ik besloot om eens te kijken wat ik allemaal mee gesjouwd had naar Nederland aan magneten:
Dat moest dus allemaal een plekje gaan krijgen op mijn koelkast, naast alles wat ik al had... oeps, tijd voor een grotere koelkast!!!
Ik vond het niet zozeer koud in Nederland, ik hou wel van kou en het is natuurlijk een erg milde winter.
Maar toch kon ik mijn draai niet zo goed vinden.
Ik baalde van mezelf. In Australië was alles zoveel 'makkelijker'. Ik kon genieten, maakte me niet druk en heb daar eigenlijk nauwelijks gepiekerd (voor mijn doen dan). Maar vanaf het moment dat ik voet op Nederlandse bodem zette, begon de piekermolen weer vol te draaien en was het relaxte gevoel verdwenen.
Ik vond het meteen weer moeilijk om te doen wat ik moest doen en kon niet meer echt van dingen genieten. En dat snap ik dan niet zo goed: waarom kan ik dat gevoel niet vasthouden? Ik wil helemaal niet zo'n piekeraar zijn, maar zodra ik weer in Nederland ben begint dat vanzelf.
Toch komt het genieten ook wel langzaam terug. Nederland is óók mooi. Het is anders mooi, maar ook mooi. En dan helpen dit soort uitzichten toch ook wel mee moet ik zeggen!
In Australië is het nu belachelijk warm. temperaturen van in de 40 graden. Dus ik ben ergens wel blij dat ik daar nu niet zit, want ik weet dat ik dat niet aan kan.
Home sweet home dan maar! En Australië blijft een leuk vakantieland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Schrijf je ook een berichtje??? Dat zal Suzanne leuk vinden ;-)